εστιακός

εστιακός: -ή, -ό (Α ἑστιακὸς και ἑστιατικός, -ή, -όν) [εστία]

αυτός που αναφέρεται στην εστία

νεοελλ.

1. μαθ. «εστιακή απόσταση» — η απόσταση μεταξύ δύο εστιών μιας κωνικής τομής

2. φυσ. αυτός που αναφέρεται στις εστίες τών κατόπτρων και τών φακών (α. «εστιακή απόσταση» — η απόσταση τής κύριας εστίας ενός κεντρωμένου οπτικού συστήματος από το κύριο επίπεδο τού συστήματος

β. «εστιακή ευθεία» — μικρό ευθύγραμμο τμήμα, στο οποίο συγκεντρώνονται οι ακτίνες μιας φωτεινής δέσμης

γ. «εστιακό επίπεδο» — επίπεδο κάθετο προς τον άξονα ενός οπτικού συστήματος που περιέχει την εστία)

αρχ.

αγνός, παρθένος.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

εστιακός — ή, ό αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην εστία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
έλλειψη — Απουσία, ανυπαρξία· ανεπάρκεια, ατέλεια, ελάττωμα. Ο όρος έ. αναφέρεται σε ένα σχήμα λόγου, στο οποίο παραλείπονται μία ή περισσότερες λέξεις που εύκολα εννοεί ο ακροατής, με σκοπό να εκφραστεί συντομότερα ή πυκνότερα μια σκέψη. Αυτή η συντομία… … Dictionary of Greek
εστία — Όρος που χρησιμοποιείται στη γεωμετρία (ε. κωνικής τομής) και στην οπτική (ε. ενός οπτικού συστήματος). Στη γεωμετρία, ένα σημείο F του επιπέδου μιας κωνικής τομής Κ ονομάζεται: μία ε. της Κ, εάν και μόνο εάν, για κάθε σημείο Μ = (x,ψ) της Κ η… … Dictionary of Greek
ομοεστιακός — ή, ό (για φακό) αυτός που έχει την ίδια οπτική εστία. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + εστιακός (< εστία)] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias